خود راه بگویدت که چون باید رفت

بخوانید: چرا این کتاب مهم است؟

فیش‌های جلسه ششم سلسله جلسات استاد سید علی حسینی خامنه‌ای، مشهد مقدس – مسجد امام حسن مجتبی علیه‎‌السلام، رمضان المبارک ۱۳۵۳ شمسی:

• ما برای اینکه فهمیدن دین و شناخت اصول اساسی اعتقادی دین، در ما شوقی برانگیزد، به طوری که به صورت جدی دنبال فهم دین و شناخت دین حرکت کنیم، محتاج هستیم به اینکه قیمت ایمان و کیفیت ایمان را بدانیم.
• برای اینکه ما ارزش و نتیجهٔ ایمان را بدانیم، باید ببینیم خدای متعال برای مؤمن، در مقابل ایمانش و در مقابل عمل شایسته‌اش و انجام تعهداتش، متقابلاً چه چیزی را تعهد می‌کند.
• ایمان، باور توأم با عمل، آنچنان که فرهنگ قرآنی معین می کند، مساوی ست با تمام شرایط خوشبختی و سعادت،
• انسان محتاج است به اینکه هدف و سر منزل سعادت را بشناسد. بداند که به سوی این هدف، از کدام راه باید رفت تا رسید و زودتر رسید. هدایت، اولین شرط!
• خیلی چیزها نمی‌گذارد که انسان بفهمد. غرور انسان نمی‌گذارد انسان بفهمد، جهالت‌ها نمی‌گذارند انسان ببیند و بفهمد، پندارها و خرافات نمی‌گذارند یک انسان یا یک ملت، حقیقت را درک کند و بفهمد.
• او را از نور، از فروغِ درک و فهم صحیح دور نگه می‌دارند. یکی از ارکان خوشبختی انسان و از عناصر سعادت انسان، این است که انسان از این ظلمت‌ها و از هر آنچه برای او ظلمت می‌آفریند، نجات پیدا کند. پس بعد از هدایت نور لازم است.
• یک وقت هست که از درون انسان را می پوسانند. در او تردید ایجاد می‌کنند، جلوی راه را نمی بندند، راه بازاست، اما توان رفتن، اراده رفتن، تصمیم حرکت، امکان تلاش را از انسان می‌گیرند، این بدتر است. این مانع، این وسوسه، این دغدغه، به مراتب توان فرساتر است از آن چوبی که وسط راه بگذارند، بگویند نمی‌گذاریم بروی…
• انسان اگر بخواهد سعادتمند باشد و به سرمنزل و پایان راه سعادت برسد، یک شرطش هم این است که از این دغدغه، از این اضطراب، از این ناایمنی روحی، از این عدم آرامش و نداشتن اطمینان برهد. (اطمینان و ایمنی شرط سوم)
• چهار اینکه تلاش خود را ثمربخش بداند، امیدوار باشدکه تلاش به جایی می رسد.
• انسان اگر هر خطایی که انجام داد، به صورت یک جراحت غیرقابل الیتامی بماند. به صورت یک عمل غیرقابل جبرانی بماند. انسان همیشه در دغدغه است که نکند باز یک خطای دیگر بکنم. اما اگر بداند که خطاهای او به شرط آنکه خودش صد درصد جبران باشد، قابل جبران است؛ شوق او، امید او، نشاط او و شور او چند برابر خواهد شد که این همان (مورد پنجم) رحمت و مغفرت است.
• شش اینکه در همه حال، از دستاویز تکیه گاهی مورد اطمینان برخوردار باشد. بداند همه جا و در تمام شرایط، یک کمک کاری هست که می‌تواند از او استفاده کند. همه جا یک مستمسک و مستعصمی وجود دارد که می تواند به او دست بزند، چنگ بزند، از او استفاده کند.
• هفت اینکه چقدر جالب است که انسان نیرویی ماورای نیروی ماده و مادیات، پشتیبان خود داشته باشد که وقتی با دشمن‌ها و دشمنی‌هایشان، توطئه هایشان، دسیسه هایشان، جلادی هایشان روبه رو می شود، معتقدباشد و بداندکه آن نیروی ماورای ماده کمک کار و حامی اوست.
• هشتم بداند که بالاخره برتری و رجحان و ارجحیت برای اوست..
• نهم اینکه یکی از عناصر و عوامل سعادت انسانی، فردی، اجتماعی و گروهی، این است که در مواجههٔ با دشمن ها، بالاخره بر آنها پیروز بشود.
• دهم اینکه عاقبت، از همهٔ سختی‌ها و فشارها و بندها و حصارها، رسته و به مقصود و منظور خود نائل گردد. برسد به آن سر منزل (فوز و فلاح)
• یازدهم اینکه از ذخیره‌هایی که برای آدمی در این جهان مهیا گشته، بهره مند و برخوردار گردد
• و بالاخره اینکه پس از سپری شدن دوران زندگی و پایان یافتن همهٔ تلاش ها، خود را با پاداشی شایسته روبه رو ببیند و در بهشت نعمت و رضوان بیارمد. اینها شرایط سعادتمند بودن است.
• قرآن تمام آن چیزهایی که عناصر و عوامل سازندهٔ سعادت و خوشبختی محسوب می‌شوند، اینها و ده‌ها چیز غیر از اینها را به آدم‌های با ایمان نوید می‌دهد. می‌گوید این‌ها برای شماست
• آن کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح کردند، (عمل صالح یعنی تعهد متناسب با آن ایمان) یَهْدِیهِمْ رَبُّهُمْ بِإِیمَانِهِمْ، پروردگارشان به سبب ایمانشان آنها را هدایت خواهد کرد. خود ایمان موجب می‌شود که آنها راه پیدا بکنند.
• اگر عمل بکند، روشنی و هدایت نصیبش خواهد شد، قدم دوم را هم پیدا خواهد کرد. خود راه بگویدت که چون باید رفت.
• الَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا ۚ وَ إِنَّ اللَّـهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِینَ. آن کسانی که در راه ما -خدا می‌گوید، راه خدا چیست؟- و به خاطر اهداف الهی در این عالم مجاهدت کنند. هدف‌های خدایی چیست؟ عدالت است، امنیت است، بندگی در مقابل او، به رشد رسیدن و تکامل بندگان خداست، آبادشدن روی زمین و آبادشدن دل انسان‌هاست؛ اینها خواسته‌های خداست. در همه‌ی رشته‌ها هر کسی که در راه هدف‌های الهی قدم گذاشت، هر قدمی که پیش رفت، قدم بعد برایش روشن است.