کاری که ساختارها، برای جامعه صنعتی می‌کرد، شبکه‌ها برای جامعه پساصنعتی می‌کنند. ساختارها به این معنی هستند که جامعه کانون و مرکزی دارد که همه روابط اجتماعی را سازمان‌دهی و مشخص می‌کند. اما در عصر شبکه، دیگر کانون و مرکزی وجود ندارد. شبکه‌ها در سراسر فضا و زمان گسترده هستند و رفته‌رفته برای سازمان‌دهی مکان‌ها و فضاهایی که ما در آن‌ها کار می‌کنیم؛ زندگی می‌کنیم و فکر می‌کنیم به کار می‌روند.
کتاب شهروندی فرهنگی، نیک استیونسن، ترجمه نیلوفر قدیری
ثبت دیدگاه